از بلا نارسته گردی ای عزیز

باز باید داشتن دست از دو چیز

رو تو دست ازنفس و دنیا باز دار

تا بلاها را نباشد با تو کار

ور بحرص و آز گردی مبتلا

با تو روی آرد ز هر سو صد بلا

آنکه نبود هیچ نقدش در میان

هر کجا باشد بود اندر امان

نفس ودنیا را رها کن ای پسر

باز رستی از بلا و از خطر

ای بسا کس کز برای نفس زار

در بلا افتاد و گشت از غم نزار

از برای نفس مرغ نامراد

آمد و در دام صیاد اوفتاد

تا دلت آرام یابد ای پسر

بود و نابود جهان یکسان شمر

از عذاب و قهر حق ایمن مباش

در پی آزار هر مومن مباش

در بلا یاری مخواه ازهیچ کس

زانکه نبود جز خدا فریادرس

هر کرا رنجانده عذرش بخواه

تا نباشد خصم تو در عرصه گاه

گر غنا خواهد کسی از ذوالمنن

در قناعت می توانش یافتن